Recensie Rechercheur De Klerck en een dodelijk pact

RECHERCHEUR DE KLECRK EN EEN DODELIJK PACT – P. Dieudonné

Begin november zal deel 7 in de immer spannende detectivereeks van P. Dieudonné verschijnen: ‘RECHERCHEUR DE KLERCK EN EEN DODELIJK PACT’, en ik mocht m alvast vooruit lezen.

De cover betreft dit keer geen foto van Rotterdam, dat kondigde de uitgeverij al van te voren aan. Maar waar was het dan wel? Tijdens het lezen wordt al snel wat richting gegeven, maar uiteindelijk zal pas tegen het einde van het verhaal blijken dat locatie en titel perfect bij het verhaal gekozen zijn.

Ik was er helemaal klaar voor, het zouden weer een paar aangename uren lezen worden. Dacht ik. Hoopte ik. Maar hoe anders zou het lopen.

Vanaf het begin zat ik, net als bij alle voorgaande delen in deze spannende reeks, direct goed in het verhaal, maar toch zag ik het meteen: Ik wist wie het slachtoffer was. Ik wist wie de dader was. Ik wist wat het motief was. Het was duidelijk, overduidelijk. Na betrokken te zijn geweest bij zes eerdere zaken van Rechercheur De Klerck en zijn compagnon Ruben Klaver in de afgelopen drie jaar, was ik zelf immers ook een volleerd speurneus geworden. Ik wist echt wel hoe het werkte. Geen verrassingen meer voor mij.

Toch?

Natuurlijk ging het anders. Ik bleek totaal niet geschikt als rechterhand van Rechercheur de Klerck. Ik faalde op alle onderdelen en zakte als een baksteen. Lucien De Klerck stuurde mij zonder pardon de laan uit. Ik zou de dader nooit achterhalen.

Gelukkig bleek De Klerck wel op het goede spoor te zitten.

Hoewel een moord oplossen een serieuze bezigheid betreft, trekt het ook wel op wat humor aan in de detectives van Dieudonné. De gevatte opmerkingen van Lucien De Klerck voeren vaak een humoristische ondertoon en ook zijn assistent Ruben Klaver doet zo nu en dan een duit in het zakje.

Auteur P. Dieudonné beschrijft de locaties en de straten die Lucien De Klerck doorkruist zeer gedetailleerd. Ook als niet-inwoner van Rotterdam begin je na zes boeken langzaam maar zeker wel overal de weg te kennen. Vrijwel op iedere hoek van de straat is er wel eens wat gebeurt, er zijn maar weinig plekken waar de tegels nog ongeschonden zijn. Wellicht werd het de daders deze keer in het verhaal ook te heet onder de voeten en weken ze daardoor uit naar elders. Een leuke onverwachte wending.

Dieudonné schreef ook weer een aantal zeer gewiekste personages met sluwe plannen het verhaal in en evenzoveel slachtoffers. Het pad ging niet gelijk rechtuit, er werden vele zijwegen ingeslagen, veel extra ommetjes gemaakt. Rechercheur de Klerck weet altijd raad, maar hij wijst niet feilloos de weg. Het werd weer een verrassende ontknoping.

De auteur refereert met sommige opmerkingen die zijn personages maken subtiel aan eerder verschenen verhalen, maar het is zeker niet nodig om die perse gelezen te hebben. Alle delen in deze spannende reeks zijn ook als losstaand te lezen.

P. Dieudonné heeft zichzelf weer een trede hoger gezet, de pen was weer goed geslepen.

Ik kijk al weer uit naar deel 8: ‘Rechercheur De Klerck en een fataal compromis’, welke hopelijk in het voorjaar van 2023 zal verschijnen.

Advertentie