Recensie: Fuzz, het is lente

Het is lente in Boompjeswoud !

FUZZ, HET IS LENTE !

Half maart verscheen het tweede prentenboek van M.A.T. Peskens over Fuzz, een lief wit konijntje en wij (enkele kinderen en ik) mochten het lezen.

M.A.T. Peskens gebruikt in zijn boeken de jaargetijden. De titel van zijn nieuwe prentenboek is dan ook: Fuzz, het is lente!

Fuzz woont in Boompjeswoud en is stapelgek op fruit en eet graag wortelkoeken. De lente is begonnen en Fuzz wil dan ook graag picknicken met opa Snor. Het is druk in Boompjeswoud. Het is heerlijk buiten maar ook spannend! Fuzz gaat op ontdekking uit maar dan gaat het mis…..AU! AU!

Hardcover boek met kleurrijke illustraties. Het is tevens een educatief boek. Sommige woorden in de tekst zijn in kleur gedrukt. Het zorgt ervoor dat de kinderen nadenken of de kleuren wel kloppen bij het beeld wat in hun op komt bij het woord wat ze lezen.

Ik las het met Timo,Lisa en Mark, zij voorzagen van commentaar tijdens het lezen:

Timo (3 jaar) : Bijen zijn ook stekelig!

Lisa   (4 jaar) : Van schaapjes kan je truien maken!

Mark (4 jaar) : Fuzz en het lammetje hebben dezelfde kleur!

M.A.T. Peskens (1989), auteur en illustrator, voorziet zijn boeken van eigen illustraties. Hij schreef met Fuzz,het is lente! zijn tweede prentenboek met jaargetijden in het thema. Het eerste deel is Fuzz,het is herfst! en ook nog steeds verkrijgbaar.

http://www.pesamera.nl

http://www.fuzzhetkonijn.nl

Recensie : Het meisje in het ijs

HET MEISJE IN HET IJS – Robert Bryndza

In deze kille weken met echt ijs, verzin je het niet om steenkoude boeken te lezen toch? Of wel ?

Voor Thrillzone leesclub 61 mocht ik Het meisje in het ijs lezen van Robert Bryndza. Een heerlijk vlotte politie thriller.  Het eerste van de 5 delen met het serie personage Erika Foster, welke in Nederland is vertaald. Robert Bryndza schreef onlangs deel 6 af. Je kan dus nog even vooruit mocht je meer van Erika Foster willen weten. Ik gaf het boek 4 sterren.

De schijn ophouden…..

De proloog verteld ons over een ontvoering van een jonge vrouw. Ze overleeft het niet….

Enige tijd later, tijdens een winterse dag, vind een langdurige werkeloze die verplicht wat werk moet doen als tuinman bij toeval een lichaam onder het ijs van het botenhuis bij het Horniman museum. Het blijkt Andrea Douglas Brown te zijn, dochter van een  lord uit de betere kringen. Alles in het welgestelde gezin lijkt te kloppen, maar onder deze façade gaat toch een groot geheim schuil. De moord op Andrea brengt van alles te weeg. In het gezin , in de buurt en ook bij de onderzoekers. Politie rechercheur Erika Foster, een zeer goede rechercheur, maar een tijd op non actief gestaan wegens een persoonlijk drama wat ook tijdens haar werk gebeurde en waarbij haar echtgenoot het leven verloor, krijgt de zaak toegewezen. Met heel haar kunnen, stort ze zich op de zaak. Ze zet zich 100% in en gaat niets of niemand uit de weg. Ze volgt vooral haar gevoel, en schuwt het niet om daarbij nodige keren de regels te overschrijden. Net als ze denkt dat haar onderzoek naar de dader zal leiden, wordt haar aanpak niet meer geaccepteerd en wordt ze geschorst. Erika echter zou Erika niet zijn als ze het er bij liet zitten.

Een ijskoude blauwe cover lijkt te zeggen dat er een kille moord zou kunnen zijn. Een dader zonder geweten , de dichte ogen, onvermijdelijk de dood , een zekere vorm van spanning. Verder kun je er niets uithalen wat de inhoud van het verhaal zou kunnen aangeven ,of de lezer vooraf uitdaagt te raden naar de inhoud. Na het lezen zou ik zeggen dat de titel van het boek niet echt bij het verhaal past. Enige is dat het meisje in het ijs werd gevonden maar verder gaat het daar niet meer over. Ze had net zo goed op een andere plek gedumpt of verstopt kunnen zijn. Het was maar een detail. Een andere meer sprekende en titel passend bij de inhoud zou mooier zijn geweest naar mijn mening.

Het verhaal is vlot geschreven, er zit veel vaart in. Goede opbouwende spanning en de ontknoping is echt pas aan het einde, tot dan toe blijft de dader verborgen in het verhaal. De karakters zijn goed uitgediept. Erika groeit in het verhaal, ze sterkt haar rug en staat haar mannetje. Ik kreeg ontzag voor haar. Tegelijkertijd kreeg ik meer haat aan March, die haar keer op keer niet geloofd, negeert of zelfs tegenwerkt. Als je dat als auteur kunt bereiken bij je lezers heb je een goed verhaal geschreven.

Meisje in het ijs is een politiethriller, spannend tot de laatste bladzijde.

Robert Bryndza, stond bekend als romantisch comedy schrijver. Het eerste, voor Nederland vertaalde boek Het meisje in het ijs,  is het eerste deel van een detective serie. Met rechercheur Erika Foster in de hoofdrol, sloeg Robert Bryndza een succesvolle nieuwe weg in. The Night Stalker, Dark Water, Last Breath an Cold Blood zijn deel 2,3,4 en 5. Deel 6 is binnenkort verkrijgbaar. Van zijn boeken zijn wereldwijd al meer dan 2 miljoen exemplaren verkocht en in 27 landen vertaald.

Hoewel een dader met een ijskoud geweten, kan ik dit boek warm aanbevelen.

 Robert Bryndza

Recensie: Kinderen van de rivier

Duo lezen met Shirley & Annette.        Boek: Kinderen van de rivier ( Lisa Wingate )

Het hart weet ’t nog wel, dat is niet vergeten van wie het houdt.¶

Eind Januari : Van uitgeverij Ambo Anthos kreeg Annette Overvoorde 2 boeken voor een duo recensie voor het boek Kinderen van de rivier van Lisa Wingate. Tot mijn verrassing vroeg ze of ik duo partner wilde zijn. Ze stuurde het boek naar me op met nog allemaal leuke goodies erbij, noteblok , leuke pen, hard nodig tijdens het lezen. Ook waren er leesclub vragen en achtergrond info over de waargebeurde feiten in het boek. Het werd een heel leuke lees ervaring. Beide gaven we het boek Kinderen van de rivier 4 sterren, lees hier hoe we daar aan kwamen.

Het verhaal via de flaptekst

“Kinderen van de rivier’ van Lisa Wingate begint in Memphis in 1939. De twaalfjarige Rill leidt met haar broertje en zusjes een zorgeloos leven op een woonboot aan de Mississippi. Dan slaat het noodlot toe: de kinderen worden ontvoerd en komen terecht in een weeshuis. Daar zijn ze overgeleverd aan de grillen van een wrede directrice. De jonge Rill doet er alles aan om haar broertje en zusjes bij elkaar te houden.

In het South Carolina van nu leidt de rijke Avery Stafford een geweldig leven. Een toevallige ontmoeting dwingt haar om haar familiegeschiedenis onder de loep te nemen, er blijkt meer verzwegen te zijn dan ze ooit had kunnen vermoeden.

“Kinderen van de rivier’ is gebaseerd op het waargebeurde verhaal van weeshuisdirecteur Georgia Tann, die kinderen uit arme gezinnen ontvoerde en verkocht aan rijke families.

Na het lezen: Leesclub vragen

1. Kinderen uit de rivier wisselt het historisch verhaal van de Fosskinderen af, met het hedendaagse verhaal van Avery Stafford. Had je een favoriete verhaallijn? Welke was dat en waarom?

Shirley: Het verhaal van de Foss kinderen sprak mij meteen meer aan vanaf het begin dan het verhaal van Avery Stafford, omdat de achterzijde van het boek vertelde over de vermiste kinderen en ik het boek daarom wilde lezen. Ik kon in het begin heel moeilijk in het verhaal van Avery komen, het stuk over de hoge kringen waarin zij zich begaf en wat ze allemaal moest doen voor het aanzien vond ik te langdradig. Het duurde lang voordat je zag dat het iets te maken zou kunnen hebben met het verhaal van de Staffords. Ook in de zijlijnen verwerkte stukjes over haar vaders ziekte vond ik geen toegevoegde waarde. Het duurde dan ook lang voordat ik in dat deel van het verhaal zat. Het verhaal van de Fosskinderen  trok meteen aan je, al vanaf de rivier. Het raakte meteen een gevoelige snaar.

Annette: Het verhaal over Rill met haar familie is heel aandoenlijk en triest. Maar het verhaal van Avery heeft mijn hart ook gestolen. En wat zij allemaal ontdekt over bepaalde familiegeheimen, maar ook de inzichten die ze zelf krijgt. Prachtig.

2. Veel familie hebben op een of andere manier te maken met adoptie en pleegzorg. Komt er adoptie of pleegzorg voor in jouw familiegeschiedenis?

Zo ja, hoe heeft dat jouw mening over de reis van de Foss Kinderen en Avery’s zoektocht naar hun familiegeschiedenis beïnvloed?

Shirley: In mijn familie komt ook 1 adoptie voor, nu zo’n 20 jaar geleden. Vooraf aan het lezen heb ik daar nooit aan gedacht, omdat het voor ons zo gewoon is dat het meisje er is, ongeacht waar ze vandaan komt, ze hoort echt bij onze familie. Je staat er niet altijd echt bij stil dat ze elders een papa en mama had. Pas na het lezen van het boek dacht ik er meer over na. Ik kan alleen maar hopen dat zij wel op een eerlijke manier bij haar ouders is weggehaald, met hun toestemming. Dat het verhaal wat bij de adoptie is verteld ook echt waar is.

Annette: Nee, in mijn familie is er geen adoptie geweest. Niet dat ik weet. Wel is mijn familie een keer in het tv-programma van spoorloos geweest. Familie zocht elkaar. Maar er was geen adoptie aan de hand. Wel iets anders.

3. Kinderhandel, misbruik en economisch achterstand brengen de levens en toekomst van kinderen nog steeds in gevaar. Wat kunnen wij als gewone burgers doen om te voorkomen dat kinderen een veilige en fijne jeugd ontnomen wordt?

Shirley: Je leest het dagelijks in de kranten dat er kinderen verdwijnen , vermist en nooit meer terug gevonden worden. Niet alleen in Nederland , maar over de hele wereld. Kinderen die ontvoerd worden, zonder dat iemand dat ziet. Het overkomt niet alleen mensen in de laagste klassen van de bevolking. Kijk voortdurend met open ogen naar je omgeving, wellicht dat we signalen dan op tijd kunnen opmerken.

Annette: Wij kunnen goed op onze kinderen passen en ze een warm thuis geven. Voldoende aandacht. En uitleg geven over wat er allemaal in de wereld kan gebeuren. Onze kinderen niet bang maken, maar bewust en niet met vreemden mee.

3b. Hoe kan de maatschappij zich inzetten om te voorkomen dat mensen als Georgia Tann misbruik maken van de meest kwetsbare mensen onder ons?

Shirley: Helaas is vaak lastig na te gaan, dat er mensen over de rug van de zwakkeren profiteren met slechte bedoelingen. Op tijd signaleren is een ding, maar vaak neemt men eerst een afwachtende houding aan  en wordt het veel te laat onderkent dat er iets aan de hand is en komt hulpverlening te laat op gang of krijgt men eenvoudigweg de vinger er niet achter. En in veel landen is de mogelijkheid voor hulp er gewoonweg niet.  Georgia Tann had slechte bedoelingen en had nooit het heft in eigen handen mogen nemen en beslissen over het leven van al deze kinderen, maar ook door te weinig hulp in onze huidige maatschappij raken ouders wanhopig en bieden ze zelf hun kinderen aan in het illegale circuit of gaan nog een stapje verder door hun baby om het leven te brengen, als ze geen uitweg meer zien zonder hulp. Ook dat steekt en zou absoluut nooit zo ver mogen komen, ik denk dat wij daarin in ons land echt nog veel te kort schieten.

Annette: Regels en controle op documenten en de regels, dat kan een hoop schelen. Maar is er sprake van corruptie, dan wordt het toch echt lastig.

4. Heb je naar meer informatie over Gergia Tann en de Tennessee Children ‘s Home Society gezocht nadat je het boek had gelezen?

Shirley: Na het lezen van het boek, dat een danige indruk achter liet, ben ik gaan googlen en vond informatie over George Tann en enkele verhalen van ouders die hun kind nog wel terug hadden gevonden. Ik zoog de informatie op en kon niet stoppen met lezen.

O.a het verhaal van Alma Sipple, die in 1990 , dus nog ver voor het openstellen van de dossiers van Tennessee’s Children’s Home Society (1995) haar dochter Irma ( nu Sandra ) terug vond. Na 44 jaar werden moeder en dochter herenigd. Ze vertelde dat ze destijds nog niet getrouwd was met de vader van Irma, omdat hij uitgezonden was naar Panama, maar bij terugkomst zouden ze zo spoedig mogelijk trouwen. Terwijl ze alleen woonde kwam Georgia Tann op bezoek onder het mom van verhalen die ze had gehoord over vermeend misbruik om zo de thuis situatie stiekem te kunnen bekijken waarin Alma als alleenstaande vrouw zich bevond. Na een paar dagen kwam ze wederom terug en zei dat ze vond dat baby Irma er slecht en ziek uit zag en bood ze aan om Irma gratis in het ziekenhuis te laten behandelen. Alma had geen geld en er alles voor over om haar baby gezond te laten worden. Ze gaf Irma mee. De volgende dag bezocht ze Irma die er springlevend en actief uit zag, maar ze kreeg haar niet mee. Ze belde elke dag om te vragen hoe het ging en uiteindelijk werd haar verteld dat Irma overleden was aan pneumonia. Ze mocht de begrafenis niet zelf regelen en Georgia Tann wilde haar niet te woord staan. Na maanden steeds bellen werd haar gezegd dat de zaak gesloten was. Haar hart was ondertussen gebroken. Ze probeerde het graf te zoeken maar vond het nooit. Maar ze gaf nooit op, ze bleef zoeken. Telkens dacht ze aanknopingspunten te hebben, maar hield het spoor abrupt op. Totdat ze in december 1989 de tv aan had staan waar toevallig een programma Onopgeloste mysteries speelde. Ze herkende plots Georgia Tann er in en bleef aan de buis genageld zitten kijken. Het was alsof het haar verhaal was. Een groep mensen van vele vrijwilligers waren een project opgestart om ouders en kinderen proberen te herenigen. Aan het einde verzocht men mensen die dachten dat ze een van de ouders of kinderen waren uit de tijd van Georgia Tann contact op te nemen.  Alma zag eindelijk weer een lichtpuntje om alsnog haar dochter terug te vinden. Ze voorzag ze van alle info die ze had en kreeg niet veel later te horen dat ze Irma terug gevonden hadden en dat ze inderdaad nooit overleden was. Irma , ondertussen Sandra hetende, wilde graag contact Haar adoptie ouders hadden haar enorm verwend en ze was inmiddels een goede verpleegster geworden en wist totaal niets van haar achtergrond dat ze destijds eigenlijk ontvoerd was, alleen dat ze geadopteerd was. Dit is slechts een van de voorbeelden hoe Georgia Tann te werk ging vroeger , maar ze had vele scenario’s bedacht om illegaal aan ‘haar’ kinderen te komen en verdiende er meer dan 10 miljoen mee in ruim 25 jaar . In 1950 net voor ze berecht kon worden is ze overleden.

Annette: ja, ik heb wel het een en ander opgezocht. Bij de eerste pogingen lukte dit niet. Maar bij het googlen van Georgia Tann, kwam er echt veel voorbij.  Dit was heel indrukwekkend. Tevens zaten er ook artikelen bij de boeken. Het was de nare tijd in de dertiger jaren en de maatschappij, die dit toen in de hand werkte volgens mij.

4b. Wat heb je geleerd? Kan je op basis van de informatie inschatten wat de drijfveer van Georgia Tann is geweest?

Shirley: Ik denk dat Georgia door haar afkomst wel eerst goede bedoelingen had. Maar toen doordraaide om het grote geld. Ze was zelf afkomstig uit een welvarend gezin, haar vader was rechter en haar vader had vaak zaken onder zijn hoede over kinderen die aan de staat waren toegewezen. Georgia ging zich daar ook in verdiepen , haar broer adopteerde ook een van deze kinderen. Haar vader zorgde ervoor dat ze een adoptie bureau kon beginnen. Alleen er was destijds weinig toezicht op waardoor dit zo uit de hand heeft kunnen lopen en mensen die kwaad willend waren als Georgia Tannongestraft hun gang konden gaan helaas.

Annette: Ik denk ook dat Georgia Tann het heeft opgezet om mensen te helpen, maar ze is hier flink in doorgeschoten. En door de corrupte en hogere heren in functie is dit een tijd zo gehandhaafd.

5. Waarom werkten zoveel mensen met haar mee, terwijl ze wisten dat deze kinderen er erg onder leden?

Shirley: De mensen die onder haar dienst vielen kwamen zelf ook arme milieus en wilden voor hun eigen kinderen betere omstandigheden. Georgia maakte misbruik van deze mensen, door ze een spiegel voor te houden en beter leven te beloven maar in werkelijkheid werden ze gechanteerd. Uiteindelijk konden ze niet meer terug.

Annette: Ik denk dat geld en macht hier een rol in heeft gespeeld. Veel mensen wisten ervan, maar lieten het zo. Met de gedachte, dat de arme kinderen toch geen toekomst zouden hebben. Tevens was daar de “Amerikaanse Grote Depressie” het land ging door een dal.

5b. Kwam Georgina’s dubieuze werk voort uit politieke corruptie en de sociale verhoudingen van die tijd of zou zoiets dergelijks vandaag de dag ook nog kunnen gebeuren?

Shirley: Heden ten dage gebeurd dit nog steeds, daar hoeft geen politieke corruptie achter te zitten. Kijk naar landen als Brazilië ed. waar pure armoede heerst in de sloppenwijken, daar is niet alleen kinderhandel voor adoptie maar ook kinderhandel voor hun organen. En wat al niet meer. We weten zoveel niet

Annette: Als ik op internet zo alles bekijk, gebeurt het helaas nog. In de landen van grote armoede, zal er iemand een oogje dichtknijpen. Tot grote onrust van de ouders, die hun kinderen kwijt zijn.

Na het lezen : De nieuwsgierige vragen

1. Wat vond je mooi en minder mooi aan dit boek?

Shirley: Mooi aan het boek : Het was een tragedie maar toch las het ook als een roman. Ik vond vooral Rill een sterke persoonlijkheid zo klein als ze was met haar 12 jaar. Minder mooi , hier en daar wat langdradig en een dingen te veel uitgediept zonder dat het toegevoegde waarde had .

Annette: Mooi verhaal vond ik het relaas van Avery en Trent. Minder mooi..het boek had iets minder dik mogen zijn. Mooie beschrijvingen gaven de boek een extra tintje, maar daardoor werd het ook langdradig.

2. Na dit boek, wat lees je het liefst: thrillers, fictie, non-fictie.

Shirley: Mijn volgende boek gaat zeker weer een echte thriller zijn.

Annette: Ik lees graag thrillers, dan komt non-fictie, dan komt fictie

3. Welk cijfer geef jij dit boek?

Shirley: Ik ga het 4 sterren geven.

Annette: ik geef het een dikke 4 sterren.

4. Was het te volgen, qua personages Rill en Avery?

Shirley: Ik vond het goed te volgen, hoewel je wel goed alle namen en familie verbanden uit elkaar moest zien te houden, zeker nadat de namen veranderd waren in het tehuis.

Annette: Het was goed te volgen, maar je moet er wel even bij blijven. Er wordt veel verteld en veel beschreven. De details zijn mooi verwoord. De omgeving wordt zeer goed weergegeven. De uitgebreide vertellingen kunnen je ook ven van het onderwerp afhouden.

5. Ga je meer lezen van deze auteur?

Shirley: Ik ben wel nieuwsgierig naar een volgend boek van deze auteur, maar niet direct .

Annette: Na een aantal andere boeken, zal ik deze auteur zeker onthouden. Ze schrijft prachtig. Maar nu zou ik weer een thriller gaan lezen.

Heel leuk om een keer samen te lezen Annette !  Bedankt dat ik je boekenmaatje mocht zijn voor het duolezen. Met dank aan uitgeverij Ambo Anthos.

———————-

Titel: Kinderen van de rivier

Auteur: Lisa Wingate

Uitgeverij: Ambo Anthos

Genre: roman

Verschijningsdatum: 15-02-2018

Verwante artikelen :

Wie was Georgia Tann ?  https://nypost.com/2017/06/17/this-woman-stole-children-from-the-poor-to-give-to-the-rich/

Moeder vind haar dood gewaande dochter na 44 jaar terug.  http://articles.latimes.com/1990-08-20/news/vw-882_1_unsolved-mysteries

Column: Ga mee Dan Brown ontmoeten….

Onlangs had ik het voorrecht bij de boeklancering van Dan Browns nieuwste boek Oorsprong te mogen zijn in Het huis met de drie hoofden in Amsterdam.

Amsterdam , niet direct naast de deur, dus het werd meteen een dagje uit. Om 5 uur s’morgens in de auto om mijn mede carpooler op te halen. Eenmaal op weg, file, door alle mensen veroorzaakt die niet besloten hadden naar deze mooie presentatie te gaan maar gewoon naar hun werk (iets wat ik totaal niet begreep overigens, wie wil dat nou missen), overgevaren op een luxe platform gelijkend “scheepje”, samen met de talloze forenzen (die blijkbaar nog steeds iedere ochtend hun IJ schijnen te willen aanschouwen) en daarna moesten we nog met de benenwagen naar het centrum van Amsterdam om op zoek te gaan naar een huis, waar zogezegd drie hoofden moesten staan ? Het klonk volgens mede carpooler wel  luguber genoeg in de nog vrij donkere ochtendgloren om met gezonde spanning de uitdaging aan te gaan door smalle steegjes in deze eeuwenoude hoofdstad. Door een vriendelijke, doch wat vreemd ogende man, die ons blijkbaar aanzag voor “vast weer een stel van die hopeloze verdwaalde toeristen” , werden we vriendelijk, doch toch met enige drang, de weg gewezen die we toch al liepen. Maar tegensputteren en hem wijs maken dat we heus niet verdwaald waren was geen optie. We hebben hem maar in zijn waarde gelaten en vervolgden onze spannende tocht. Na wat brugjes, steegjes en nog wat aparte mensen , vielen mijn carpooler en ik uiteindelijk om 7.30 letterlijk de magische wereld binnen van de brownies in Het Huis met de drie hoofden. Een heerlijk ontbijt (met heel toepasselijk een bord vol brownies) en een magisch mooie presentatie, waar Dan Brown virtueel aanwezig was en met ons communiceerde. Een sterk staaltje technologie. Heel toepasselijk voor zijn nieuwe boek waar ook hightech de boventoon voert. Al wisten we dat toen natuurlijk nog niet. Ik had immers alleen het eerste hoofdstuk, wat we digitaal toegezonden hadden gekregen bij de uitnodiging, gelezen. Later zou blijken dat de presentatie en het boek één geheel  vormden. Een aantal details en locatie’s uit de presentatie blijken terug te komen in het boek. Na de presentatie togen mijn carpooler en ik met een goed gevulde maag vol broodjes, een brownie als toetje en natuurlijk met ons net verkregen boek Oorsprong in mooie tas, de stad in. We zouden gaan shoppen, maar algauw vonden we het een sport om in iedere boekwinkel, welke ons pad kruiste, op zoek te gaan of ze ook Dan Brown verkochten. Maar dat viel tegen zeg. In elke boekwinkel liepen we braaf eerst naar de kassa om maar te vertellen dat we ons gloednieuwe exemplaar van Dan Brown dus echt niet in hun winkel hadden gepikt , maar zojuist verkregen hadden op de enige “echte” boekpresentatie van Dan Brown. Mochten ze ons toch aanzien voor twee vriendelijke oude criminele dametjes, dan hadden wij ieder geval ons best gedaan dat te ontkennen. Maar hoeveel boekwinkels kennen nu eigenlijk hun auteurs ? Nou dan heb je aan 1 hand genoeg in Amsterdam. De ene (heel knusse maar kleine) winkel had het boek niet, wist niet eens wie Dan Brown was, misschien omdat ze alleen maar literatuur verkochten en wat Hollandse thrillers met een boodschap? Bij de andere stonden maar een paar boeken van Dan Brown en begon het langzaam te dagen als je vertelde dat Dan Brown toch wel een bekende Amerikaanse bestseller auteur was. Ja ze hadden er toch wel eens van gehoord nu je het er over had,maar wij kregen de indruk dat ze dat meer voor de vorm zeiden om niet blond over te komen en wij wel moesten geloven dat ze wel degelijk hun vak verstonden. En weer een andere had wel vele exemplaren staan van Oorsprong maar wisten niets van een boekpresentatie in hun eigenste stad. Zelfs Scheltema, toch wel de grootste en bekendste boekwinkel in Amsterdam en erg bekend in boekenland, wist niet dat Dan Browns boek praktisch om de hoek (hemelsbreed gezien dan) werd gelanceerd. Enigszins verbouwereerd over zoveel onwetendheid en ieder in onze eigen gedachten liepen we een straatje in waar een hemelse geur ons tegemoet kwam van appeltaart en verse koffie. Het bleek een heel oud klein antiek winkeltje te zijn, een groot-moeders-keukentje met een aantal gezellige knusse koffie hoekjes, en naar wat later bleek,  een graag gewild plekje voor de drukke Amsterdammer om even op adem te komen of te sparren met een vriend/vriendin over je werk , je vrije tijd en wat al niet meer. Mijn carpooler en ik installeerden ons boven aan een tafeltje op iets wat een op een klein binnenhuis balkonnetje leek en besloten, naast een kijkje over de reling naar al het mooie antiek beneden, een blik te werpen op de nieuwe Dan Brown. Onze beide boeken kwamen op tafel naast de inmiddels aangebrachte appeltaart en de koffie. Langzaam druppelden er een paar andere gasten binnen, op zoek naar wat rust of wellicht om op gang te komen voor de dag echt begon. Opeens kwam er een jongeman aan onze tafel staan. Hij keek ons onderzoekend aan, ik denk om te peilen of we niet van Mars kwamen misschien? Na een paar seconden kwam hij blijkbaar tot de conclusie dat we vast weer van die buitenlandse toeristen moesten zijn en begon hij in het Engels te praten tegen ons. Waarom we twee dezelfde boeken hadden? “Je kunt ook samen 1 delen?”  Carpooler en ik keken elkaar aan, en ik antwoordde daarop met een stalen gezicht gewoon in de taal die ik al had meegekregen toen ik met blote billen de wereld in geschopt werd, dat het toch wel zonde was als we het boek door de midden zouden scheuren om het te delen? Hij keek me aan, alsof ik uit een ei kwam, (ik niet, hij misschien wel of toch van Mars?) duidelijk dit antwoord niet verwachtend, en vertrok zonder verder nog wat te zeggen naar zijn tafeltje aan de andere kant van het kleine balkonnetje, wat dus nog zowat bij ons op schoot was. Misschien was hij nieuwsgierig geweest naar het nieuwe Dan Brown boek maar durfde hij er eigenlijk toch niet te naar te vragen en nu was zijn vruchteloze poging ook nog mislukt door een of andere gestoorde toerist. Het zat m niet mee. Daarna kwam bezoeker 2 aan onze tafel voorbij. Zeeeer dicht voorbij , ontkomen was onmogelijk, wat niet verwonderlijk was, gezien het nog steeds piepkleine winkeltje. Nogal abrupt bleef hij staan en keek ons aan alsof hij iets heel moeilijks ging zeggen. Was er ergens een ramp gebeurd? Had hij hoge nood ? “maar dan had u beter een verdieping lager kunnen blijven meneer”- daar bevonden zich immers de wc’s. Nee,nee , dat was het allemaal niet. Je zag m denken en zijn hersenen pijnigen. Zag hij het goed, vroeg hij uiteindelijk. “Is dat de nieuwe Dan Brown? Hoe kan dat nou? Waar heb je die op dit vroege uur vandaan?” (het was nog voor half 10, het tijdstip waarop de meeste winkels in Amsterdam pas open gaan). En alweer vertelden we van de boekpresentatie in Het huis met de drie hoofden. De ooh’s en aah’s bleven niet uit en natuurlijk wilde hij het kostbare goud wel even vasthouden. Hij leek zo verliefd. Plots draaide hij zich om en zei dat hij haast had. Hij liet zijn tafeltje voor wat het was en zei dat hij dringend weg moest, op zoek naar Dan Brown want stel dat hij m zou missen. Ik riep nog: “haast je maar niet”, want de presentatie was immers toch al afgelopen, maar hij stond al buiten. Zijn koffie onaangeroerd. Hij ging natuurlijk niet echt op zoek naar Dan Brown zelf maar naar zijn nieuwste boek Oorsprong. Gelukkig,  uiteindelijk toch nog een echte fan gevonden in die grote wereldstad.

Dan Brown (1964) is een Amerikaanse schrijver van thrillerfictie, zijn boeken behoren tot het genre fact fiction (faction), waarbij een verzonnen verhaal wordt verteld met een historische en wetenschappelijke achtergrond. Dan Brown is geïnteresseerd in cryptografie en heeft een passie voor codes, symbolen en complottheorieën welke duidelijk in al zijn boeken naar voren komen.

Wil je ook nog weten wat ik van Oorsprong vond ? Ik mocht het boek  lezen voor de leesclub van Ls Sterrenthrillers (Luitingh Sijthoff). Klik op mijn home pagina hier en lees mijn recensie en mening onder de kop recensies.

 

Recensie : Mannenjacht

Vandaag maar weer eens tussen de bedrijven door een boek uitgelezen. Druk in voorbereiding voor mijn tennistoernooi, mijn andere favoriete hobby, toch wat tijd gepikt om mijn recensie boek uit te lezen. Deze keer mocht ik voor Thrillzone het boek Mannenjacht lezen van Marion van de Coolwijk.

Marion van de Coolwijk (1959) werd vooral bekend door haar vele jeugdboeken, waarvan ze er over de 200 schreef sinds 1982, maar ze had in 2016 haar eerste thrillerdebuut  met Mangelvrouw. Mannenjacht is haar tweede thriller en doet zeker niet onder voor de eerste.  Lees onder het kopje Thriller recensies hierboven mijn beleving van het boek .

Boekenblog in de steigers.

Hoe moeilijk kon het zijn dacht ik, om een site in elkaar te zetten ? Of althans ieder geval iets wat er op zou lijken…….Oef dat viel tegen. Het begin was er al een paar maanden geleden, maar de rest liet op zich wachten. De bergen waren hoger dan ik kon beklimmen. Maar nu eindelijk even een paar uurtjes gevonden om eens wat verder uit te breiden. En ik moet zeggen de lol is er, de boeken zijn er, de ideeën zijn er, nu de tijd nog. Kunnen dagen niet gewoon 48 uur duren ? Of zou ik daar dan aan gewend raken en dan weer gaan klagen?

Lees de komende tijd ieder geval vast gezellig mee op dit blog in de steigers. En chroom niet om op de contact pagina je ideeën en tips aan te dragen en vragen stellen mag natuurlijk ook altijd.

De eerste recensies zijn geplaatst, de eerste boeken als test ook. Vooralsnog zijn het thrillers,maar ik lees natuurlijk ook andere genres, dus ook daar zal binnenkort snel in uitgebreid worden.

Leuk dat je meeleest !