Recensie Nirwana/Het Laatste Arrondissement

NIRWANA/HET LAATSTE ARRONDISSEMENT – TERRENCE LAUERHOHN

Onlangs las ik ‘Nirwana’ van Terrence Lauerhohn

Sinds een paar maanden is dit verhaal opnieuw uitgebracht onder de titel HET LAATSTE ARRONDISSEMENT. Wat overigens een veel betere titel is, die veel meer het verhaal beet vat. Dus lees mijn recensie hieronder dan ook, alsof het het boek ‘Het laatste arrondissement’ betreft.

Flaptekst:

Een pikzwart avontuur in een dystopische samenleving. Het toekomstige Laatste Arrondissement is verworden tot een getto waar de brave burgers van Stad Holland hun verdorven fantasieën botvieren. In een door zwaarbewaakte poorten afgezonderd deel proberen Uwen, Ronnie en Dara te overleven in de verschrikkelijke onderwereld waar het leven uitzichtloos is. Alleen de drug Nirwana geeft nog enige verlichting. Dara’s vader probeert zijn dochter uit deze hel te bevrijden. Hij is bij zijn reddingspoging aangewezen op de hulp van outcasts die in het Laatste Arrondissement wonen. Hij betaalt een hoge prijs dankzij zijn onverzettelijkheid.

Nirwana is boeiend verhaal, het is geheel fictie, maar toch loopt er een zeer herkenbaar actueel thema als een rode draad doorheen: namelijk drugs. Sommige delen zouden daardoor zeker ook waargebeurd kunnen zijn. Een vader, waarvan de dochter in het getto beland is en die de nodige ontberingen moet doorstaan. De rand van de samenleving, de onderwereld, de hel waar ontsnappen onmogelijk lijkt en waarbij iedereen elkaar na aan het leven staat.

De auteur weet de sfeer goed te raken.

De angst is vrijwel meteen voelbaar vanaf het eerste hoofdstuk en eindigt letterlijk pas op de laatste bladzijde. De personages zijn erg goed neergezet met hun karakters en welke rol ze spelen. Met sommige personages heb je een haat-liefde verhouding en die geef je nog een kans, anderen wil je meteen verbannen. Je gevoelens en gedachten vliegen alle kanten op tijdens het lezen. Leugens, intriges en complotten zijn aan de orde van de dag. Verrassende plotwendingen. Net als je denkt dat het niet erger kan, ontvouwt zich weer een ander vreselijk scenario.

Het boek leest als een vlotte actie thriller maar toch net weer anders.

Het meest verrassend van alles vond ik het einde, een schitterend plot, waaraan een heel aparte draai gegeven is, welke ik nog niet eerder tegenkwam in een boek. Ik was toch wel flink verbaasd, echter in heel positieve zin! Ik hoop dan ook zeker dat de auteur ons meer van dit soort verhalen voorschotelt.

‘Nirwana/Het Laatste Arrondissement’ is een typisch ‘Lauerhohniaans’ leesavontuur. Terrence Lauerhohn gebruikt woorden als dodelijke wapens.

‘Nirwana’, nu HET LAATSTE ARRONDISSEMENT, is opnieuw verschenen in september 2023.

Andere boeken van Terrence Lauerhohn zijn:

-Kluizenaar

-Blauwe bonen

-De Kluwen

-Wegversperring

-De negen cirkels

-Zielenmenners

Meer weten over de andere boeken van Terrence Lauerhohn? Bezoek ook eens zijn website : https://www.lauerhohn.nl/

of volg hem op facebookpagina: Alle boeken van Terrence Lauerhohn

Recensie Letterzwervers

LETTERZWERVERS – HILDE DE PAEPE / LEEN VAN DEN ABEELEN

Op de Bergse Boekenbeurs ontmoette ik auteur Hilde De Paepe, samen met Luc van den Branden.

Iedereen kent Hilde vooral van haar mooie gedichtenbundels die ze schreef, alleen of met anderen samen.
Een van haar pareltjes is LETTERZWERVERS, een echt ‘familieboek’ want ze schreef het samen met haar moeder Leen van den Abeelen en de bijpassende kunstillustraties in deze bundel zijn van Hilde’s echtgenoot Luc van den Branden. Ik zag Luc live aan het werk, zo mooi om te zien. Ook de cover van ‘Letterzwervers’ is van zijn hand.

Een werkelijke prachtige uitgave met hartverwarmende, maar soms ook troostrijke gedichten. Sommige kort, sommige wat langer, maar bijna altijd zetten ze je aan het denken of komen ze precies op het goede moment bij je binnen.

De titel ‘Letterzwervers’ is ook goed gekozen, letters zijn immers altijd en overal om je heen, maar komen altijd op het goede moment samen waar het nodig is.

Hilde is naast dichter ook bezieler van het schrijverscollectief ‘Zinspiratie’ en beheerder van de facebookgoep ‘Wie goedgezinde woorden zaait’. Maandelijks brengt zij haar gedichten onder de gelijknamige rubriek in het programma “Boekenfoyer” van Roland Bergeys en Leentje De Coninck op Eclips tv. Vele van haar gedichten kregen een vaste stek in het straatbeeld of werden bekroond.

Haar motto: ‘Wie goedgezinde woorden zaait, oogst de taal die harten aait.’

Recensie Moord in het resort

SPECIAAL RECHERCHEUR CHAU 3 – MOORD IN HET RESORT – KEES VAN DER WAL

Weet je dat ik ook Vietnamees lees?

Deze las ik onlangs:

ÁN MANG TRONG KHU NGHI DU’Õ’NG

Một tiểu thuyết về Cô bé thám tử đặc biệt Châu

oftewel:

MOORD IN HET RESORT

een Speciaal Rechercheur Chau novel

De inmiddels (al bijna acht-delige) serie gaat over een jong Vietnamees meisje Chau, de dochter van een Vietnamese vrouw met een Nederlandse echtgenoot. Ze hebben Vietnam achter zich gelaten en wonen nu in Nederland. Chau blijkt zeer intelligent en heeft een bijzondere hobby. Ze is bijzonder nieuwsgierig en weet graag alles, dus trekt regelmatig op onderzoek uit en dat valt op. Als 15-jarige wordt ze dan ook al snel opgemerkt door de lokale politie als ze met bepaalde eigen theorieën komt over een moord die plaats vond in haar woonplaats. Zo begon deel 1.

Het boek wat ik nu las: Án mạng trong khu nghỉ dưỡng, is het derde deel in de serie.

Inmiddels is Chau een aantal jaren ouder en opgenomen in het team van de lokale politie onder de noemer van Speciaal Rechercheur Chau, haar mening wordt dan ook regelmatig gevraagd. Wanneer Chau en haar ouders de kans krijgen om op uitnodiging van de politie naar het buitenland te vertrekken, nemen ze dat met beide handen aan, maar ook daar kunnen ze niet zomaar zorgeloos genieten.

De cozy crime verhalen van Kees van der Wal lezen echt heerlijk weg! Korte hoofdstukken, duidelijk neergezette personages en zeker niet voorspelbaar geschreven.

Waar Kees van der Wal in de eerste delen nog wat zoekende was, is dat in dit derde deel nauwelijks meer te merken. De verhalen zijn met een vlotte pen neergezet en laten veel ruimte over voor verbeelding.

Wat ik ook leuk vind, is dat Chau ook in het echt bestaat. Enkele jaren geleden vertrok Kees van der Wal vanuit Nederland naar Vietnam en huwde daar zijn Vietnamese vrouw. Er kwamen kinderen en één ervan is Chau. Het enige verschil is dat het gezin in de serie in Nederland is gaan wonen, maar in real live nog steeds wel echt in Vietnam woont. Verder zijn de verhalen geheel fictief.

Dat de in Nederland geboren auteur ondertussen al zo lang in Vietnam woont is dan ook gelijk de reden waarom de boeken uit de serie Rechercheur Chau zowel in het Nederlands als in het Vietnamees uitgegeven zijn.

Daarnaast zijn de eerste 2 delen van de serie nu ook al in het Engels te koop. Inmiddels zijn er in deze serie over Speciaal Rechercheur Chau zeven delen, deel 8 staat waarschijnlijk voor juni 2024 op de kalender. Het ligt in de lijn der verwachting dat de overige delen van de serie ook dit jaar nog allemaal in het Engels zullen verschijnen.

Naast de cozy crimes heeft Kees van der Wal ook enkele misdaadromans geschreven en drie boeken over thema’s die zo uit het leven gegrepen zijn. Ondertussen heeft hij zijn strepen wel verdiend als auteur, meen ik.

Natuurlijk ben ik nog steeds in de leer voor Vietnamees, dus sloeg ik stiekem de Nederlandse versie er op na om bij te lezen, dat zullen jullie beter geloven denk ik .

Maar voor degene die het leuk vinden heb ik hieronder beide beschrijvingen neergezet.

Vietnamees beschrijving:

‘Hắn ta đã bị đánh bại bởi một đòn taekwondo gọn ghẽ của Châu – Cô bé thám tử đặc biệt. Hung thủ nằm ngửa trên sàn, nên giờ Jack có thể khống chế hắn dễ dàng hơn’. Quyển thứ hai của bộ sách về Châu – Cô Bé Thám Tử Đặc Biệt. Án mạng trong khu nghỉ dưỡng Trong ấn bản này, Thám tử đặc biệt Châu cùng với gia đình và sếp của cô, Chánh thanh tra thám tử Sam Archer và vị hôn thê Sophie của ông ấy, sẽ đi nghỉ. Chuyến đi là phần thưởng do làng và lực lượng cảnh sát quận trao tặng cho sự tận tuỵ của họ trong việc giải quyết vụ sát hại chủ quán rượu trong làng, và người em gái của ông ta. Kỳ nghỉ đã trở thành một cuộc điều tra giết người chỉ mới vào ngày đầu tiên của kỳ nghỉ. Câu chuyện sẽ làm cho người đọc liên tục thay đổi suy đoán về kẻ sát nhân, vì vụ án có rất nhiều kẻ tình nghi và nhiều tình tiết mới. Thám tử đặc biệt Châu: Mỗi trang sách sẽ làm độc giả yêu thích cô bé nhiều hơn.

Nederlandse beschrijving:

Het derde boek in de serie over Speciaal Rechercheur Chau. In deze editie gaan rechercheur Chau, haar familie en haar baas, hoofdinspecteur Sam De Bruin en zijn verloofde Sophie op vakantie. De reis is een beloning van het dorp en de provinciale politie voor hun voortreffelijke werk bij het oplossen van de moord op de eigenaar van het dorpscafé en zijn zus. De vakantie resulteert al op de eerste dag van de vakantie in een nieuw moordonderzoek.

Het verhaal zal ervoor zorgen dat de lezer voortdurend van vermeende moordenaar verandert, want in dit geval zijn er weer veel verdachten en veel opeenvolgende aanwijzingen.

De rol van Chau in de onderzoeken van het rechercheteam wordt steeds groter, maar dat geldt ook voor haar hond Meow, die steeds vaker te hulp schiet bij dreigende momenten.

Dit onderzoek beperkt zich niet alleen tot moord, maar behelst ook zaken als diefstal, fraude, en bedreiging en chantage. Het onderzoek wordt bemoeilijkt door de vele connecties en relaties tussen een steeds groeiende lijst van verdachten. Aan het eind van het boek, een echte cliffhanger naar boek 4.

Speciaal Rechercheur Chau en haar hond Meow. Je houdt meer van ze, met elke pagina die je leest.

Op de foto’s staat zowel de Nederlandse als de Vietnamese 1e druk van Moord in het resort. Inmiddels is er een herdruk geweest bij de Nederlandse uitgaven en zijn alle reeds verschenen delen in deze serie voorzien van een nieuwe cover. De derde foto is daar een voorbeeld van.

Wil je meer weten over alle boeken in deze serie of de andere boeken van Kees van der Wal Bezoek dan ook zijn website:

Speciaal Rechercheur Chau Home

Recensie Fatale Verhouding

FATALE VERHOUDING – RONALD VAN ASSEN

Wat hou ik van Godijntjes!

Kort van stof maar toch een compleet verhaal.

Ronald van Assen schreef er een.

FATALE VERHOUDING

En ik kreeg er de kriebels van!

Een thriller van weinig woorden, maar veel gezegd.

Dat personages in Godijntje’s meestal niet uitgewerkt zijn, maakt in het geheel niet uit. Door de snelheid waarmee ‘Fatale Verhouding’ geschreven is en vooral door scherp en levendig beschreven details raakte je helemaal betrokken bij het hoofdpersonage en voelde je zijn diepste angst en het gevecht tegen zichzelf en zijn demonen. Beklemmend, het verhaal kruipt diep onder je huid.

Dit verhaal had wat mij betreft ook best een dikke paperback mogen zijn in plaats van een Godijntje.

Nagelbijtend geschreven.

Voor lezers met een sterke maag

Ronald van Assen heeft bijna twintig boeken op zijn naam staan, van fantasy tot romans, van thriller tot horror en schreef ook veel kortverhalen. In oktober 2024 hoopt hij een nieuwe historische roman uit te geven.

Wil je meer weten ? Bezoek dan :

https://ronaldvanassen.nl

Recensie Verraad

VERRAAD – DIVERSE AUTEURS

Jaarlijks houdt uitgeverij LetterRijn een verhalenwedstrijd.

In november 2023 ontstond daaruit ‘Verraad’, een bundel spannende verhalen van Nederlandse en Vlaamse auteurs.

Verraad kan er op allerlei manieren zijn. Je verraden voelen, of iemand verraden en nog meer.

De 25 auteurs in deze bundel bedachten zeer uiteenlopende verhalen bij dit thema.

Vlot geschreven kortverhalen waarin de auteurs ieder hun eigen schrijversidentiteit prijsgaven. Geen enkel verhaal leek op het andere.

Het leest heerlijk weg, steeds nieuwsgierig naar wat er weer komen gaat.

Korte verhalen, waarbij je aandacht direct gevangen en je verbeelding groots aangesproken wordt. Eigenlijk valt er tussen de regels door nog veel meer te lezen.

Maak ook eens kennis met deze auteurs!

Een boek voor ieder moment van de dag.

Flaptekst:

Verraad kent vele vormen. Soms gaan mensen letterlijk over lijken om geheimen te bewaren. Het verraad manifesteert zich op het brede gebied van hoogverraad tot ontmaskering en haalt het slechtste in mensen naar boven. Dit zijn de verhalen die je kunt terugvinden in deze bundel, al passeren lang niet alle varianten de revue.

Aan ‘Verraad’ schreven mee:

Angelique Suijdendorp, Karel Bedert, Lilian Steenvoorden, Kitty Huijbers, Theone Joostensz, Melina Ekic, Ellen Kusters, Carolijn Toren, Erik van der Velden, Gert-Jan van den Bemd, Marieke Jongejan , Gerry Neuray, Karin Bisschops, Alain De Lannoy, Michiel van den Berg, Theo-Henk Streng, Daniëlle Stege, Sietse Postma, Eveline van Dienst, Charlotte en de op uitnodiging schrijvende LetterRijn-Neckar-auteurs: Rob Bakker, Franziska Weissenbacher, Bertina Mulder, Melissa Skaye en Luc Vos.

Zo leuk ook, dat mijn boek gesigneerd werd door meerdere auteurs tegelijk.

Recensie: Het doek valt

HET DOEK VALT – MARC KERKHOFS

Deze week las ik het boek ‘Het doek valt’ van de Vlaamse auteur Marc Kerkhofs.

Nou, het blijkt dus, hoewel dit niet op de flaptekst staat, dat het een oorlogsverhaal is. Zo zonde naar mijn idee. Als het er wel had opgestaan, zou hij vast nog een grotere doelgroep kunnen bereiken.

‘Het doek valt’ gaat over een kunstwerk dat iemand vindt op zijn zolder achter een gemetselde muur. Het blijkt van AH te zijn. De vinder gaat er mee naar een veilinghuis in de hoop dat het wat waard is. Die spelen een raar spelletje en dan is het zaak of het echt is of vervalst. Er is een vage kennis die nog altijd AH aanhangt en een hele kelder vol heeft met artefacten. Hij heeft veel kennis en haalt de vinder over om het kunstwerk te verkopen. Maar er zijn meerdere kapers op de kust en ieder heeft zo zijn beweegredenen om het in handen te krijgen, vals of niet. De vinder wordt al snel het vuur nader aan de schenen gelegd.

Het is interessant om op deze manier wat meer over AH te weten te komen als kunstenaar, voordat de oorlog begon. Ook is de lebensborn kliniek in het verhaal verweven .

Het is zeer boeiend geschreven tot aan de laatste bladzijde. De personages zijn goed uitgediept, ze kruipen echt onder je huid. Het boek zit vol complotten, leugens en intriges en er werd met steeds sneller groeiende spanning naar een goed uitgewerkt einde toegeschreven.

Het is bloedspannend, ik had dat niet van te voren aan zien komen doordat ik geen oorlogsboek had verwacht. Als ik het had geweten , had ik het zeker al veel eerder gelezen.

FLAPTEKST:

In de ban raken van een kunstwerk dat is ingemetseld op zolder, het overkomt Ronald wanneer hij zijn dak herstelt na stormschade. Zijn vrouw trekt haar handen van het object af, is er bang van. Ronald laat het toch taxeren door een veilinghuis, oude demonen worden wakker geschud. Meer zielen dan hem lief zijn, tonen een ongezonde belangstelling, hij besluit zich van het kunstwerk te ontdoen. Dan komen de gebeurtenissen in een stroomversnelling. Hoe meer Ronald te weten komt, hoe vuriger hij wenst het vervloekte doek nooit gevonden te hebben …

Marc Kerkhofs 1964 – Edegem, debuteerde begin 2017 met ‘Verloren tijd’. Later dat jaar verscheen ‘BEET’, een soft-thriller met magisch realistische toets. In 2019 werd de roman ‘Op een na de mooiste’ gepubliceerd. Naast fictie schrijft hij artikelen voor vakbladen en heeft hij een tekstbureau: Hostwriters. ‘Het doek valt’is zijn vierde boek.

Recensie: De Heraklesmoorden

DE HERAKLESMOORDEN – ALEXANDER OLBRECHTS

Met veel plezier gelezen : DE HERAKLESMOORDEN van Alexander Olbrechts, deel 1 van ‘De Mythosmoorden’, een mooie thrillerreeks in wording. En leuk nieuws: Precies vandaag, 24 februari 2024, is deel 2 verschenen: DE VALHALLAMOORDEN.

De auteur streeft er naar om in elk deel een andere mythe te gebruiken als uitgangspunt. In De Heraklesmoorden was het de Griekse mythologie, in De Valhallamoorden is het de Noorse mythologie.

In De Heraklesmoorden neemt Alexander Olbrechts je tijdens het lezen mee doorheen het Griekenland in vroeger tijden, zonder dat het een geschiedenis verhaal wordt. Alle 12 werken van Herakles zitten erin verwerkt.

Het zit goed doordacht in elkaar, goed opgebouwde psychologische spanning, en zit vol met logische- maar ook onverwachte plotwendingen. Alexander tekent de karakters levensecht op, waarbij soms de koude rillingen over je rug lopen. Alexander heeft een fijn gevoel voor vertelritme: hij gebruikt humor naargelang de omstandigheden, maar draait in gevoelssituaties de sentimentele duimschroeven niet te hard aan. Alexander beschikt over een heel goede antenne voor historische sfeer en sprekende historische details.

Een thriller om heerlijk diep in weg te duiken en je mee te laten voeren door de personages. Ik ben nu zeer benieuwd naar deel 2 De Valhallamoorden, welke ik binnenkort hoop te lezen.

Alexander Olbrechts heeft ondertussen al meerdere thrillers en kortverhalen op zijn naam staan, waarvoor hij ook enkele prijzen ontving. Volg hem op facebook Boeken van Alexander Olbrechts of op zijn website: alexanderolbrechts.com

——————-

——————-

Flaptekst De Heraklesmoorden:

Realiteit en mythologie lijken samen te komen wanneer een moordenaar zich door de twaalf werken van Herakles laat inspireren.

In een zoo worden een leeuw en zijn verzorger op een gruwelijke manier vermoord. In het voorhoofd van de leeuwenverzorger is een Romeinse I gesneden. Als er opnieuw een man wordt vermoord en de politie het Romeinse cijfer III terugvindt, voert hoofdinspecteur Rudi Smeets een race tegen de klok om een vermiste man te vinden die mogelijk het volgende slachtoffer kan zijn. Om het motief en de dader te vinden, verdiepen Rudi en zijn team zich in de mythologie van Herakles. De druk op Rudi’s team neemt zienderogen toe en de moordenaar lijkt haast ongrijpbaar. Zal Rudi tijdig het tij kunnen keren en voorkomen dat er nog meer genummerde slachtoffers vallen? Want mens noch dier is veilig voor de Heraklesmoordenaar…

Herakles is een held uit de Griekse mythologie. Hij is vooral bekend om de twaalf werken die hij heeft uitgevoerd in opdracht van koning Eurystheus.

Recensie: Heerlijk Eerlijk

HEERLIJK EERLIJK -DANNY VANDENBERK

Vorig jaar kreeg ik het boek ‘Heerlijk Eerlijk’ van Danny Vandenberk.

Wat is dat een grappig boek zeg!

Grappig als in: met humor geschreven, maar ook als in: kijk naar je zelf. Vele verhaaltjes kwamen toch wel heel dichtbij, ik durf zelfs gerust te stellen, dat het bij het leven van vrijwel iedereen dichtbij komt. Situaties uit het dagelijks leven beschreven, serieus of soms een tikkeltje ondeugend. En een aantal kortverhalen zijn ook echt blijven hangen bij mij, leuk om door te vertellen.

Daarnaast staan er ook mooie gedichten in, vaak passend bij het voorgaande kortverhaal. En evenzoveel bijpassende foto’s met natuur, dagelijkse dingen of kunstschilderingen.

HEERLIJK EERLIJK, met veel plezier gelezen.

————————-

Een miraculeuze mix van curieuze cursiefjes, komische kortverhalen en gedurfde gedichten aan de hand van fantastische foto’s. Een boek vol verrassende wendingen, wonderlijke woordspelingen, spitsvondige humor en fijnzinnige filosofische inzichten. Soms moet je jezelf een pleziertje gunnen. Open en bloot of lekker stiekem doet dit boek je telkens weer … verlangen naar meer.

Tekstuele verleiding en vindingrijke vluggertjes waar je lang, heel lang van kan genieten. Lees, leer en leef! Flirt met fantasie. Droom weg in een werkelijkheid vol spitsvondige humor, eerlijke emoties, wonderlijke woordspelingen, onvoorspelbaarheid en klunzig geklungel.

Een streling der zinnen, door zinnen.

Fijn en geraffineerd.

Uitdagend openhartig. Onstuimig zacht.

Een boek om dicht in je buurt te hebben, om te beminnen.

Laat je verrassen, want geluk zit soms in een klein invalshoekje …

Eerlijk? Heerlijk!

————————-

Op de foto’s nog de andere boeken met kortverhalen en gedichten van Danny’s hand:

Oprecht voor de raap

Kleine stukjes geluk

Eitjes in de bedpan

Ik ben mijn pen is

En zijn literaire roman: Mandus, in hel’s naam.

Recensie: De bar met duizend deuren

DE BAR MET DUIZEN DEUREN – JOHAN KLEIN HANEVELD EN ANDEREN

Je zou verdwalen!

Eindelijk liep ik de bar in, wat zou deze avond mij brengen?
Nou dwalen en jezelf even helemaal verliezen kan je zeker in deze mooie bundel verhalen uit de parallelle wereld.

Hoewel dit genre volledig buiten mijn comfortzone viel, kon ik het zeker waarderen. Ik werd positief verrast dat, hoewel iedere auteur dezelfde deur binnenging, de verhalen zo totaal verschillend zijn. Een rijke fantasie, die aan ieders verbeelding ontsproot. Soms herkenbaar, soms was er het totaal onverwachte.
Het spanningsgehalte is wat je er zelf van maakt. Voor mij was er genoeg.

Heerlijk korte verhalen van bekende en (voor mij) minder bekende auteurs, met plezier gelezen.

Flaptekst:
De Bar met de Duizend Deuren is alleen voor Paul toegankelijk. Maar hij is er niet alleen. Ook zijn evenbeelden uit alternatieve universa weten de bar te vinden. Onder het genot van een kroes bier en een schaal geroosterde veldmuizen vertellen alle Pauls en Paulina’s elkaar de wildste verhalen.

Johan Klein Haneveld nodigde 24 schrijvers uit Nederland en België uit met hem een bezoek te brengen aan deze bar in het hart van het multiversum.

Aan de bar met duizend deuren schreven mee:
– Jaap Boekestein
– Tais Teng
– Mike Jansen
– Johan Klein Haneveld
– Joke Adam
– Martijn Kregting
– Theo Barkel
– Eowen Valk
– Ursula Visser
– Sonja Boschman
– Remco Bruijns
– Joachim Heijndermans
– Jorrit de Klerk
– Karel Smolders
– Bart de Wolf
– NC Paap-Luijten
– Liesbeth Jochemsen-Kaastra
– Debbie Willems
– Manon van Loenen
– Joost Uitdehaag
– Peter Eijk
– Frans van der Eem
– Django Mathijsen en Anaïd Haen

Recensie: Modderfukker

MODDERFUKKER – THEO VAN RIJN

Tegenwoordig heeft hij – naast het boksen en nog wat rondhobbelen op de redactie van LetterRijn toch wat meer tijd om zelf te schrijven: Theo van Rijn

Althans dat laatste is mijn indruk dan hè, want joepiejee, Theo schreef en publiceerde onlangs weer een heerlijke nieuwe verhalenbundel:

‘MODDERFUKKER’

Ik heb er maar liefst 52 dagen over gedaan om deze bundel te lezen.

52 ja!

Elke dag, 52 dagen lang en zo rond de klok van vijf, dook ik het voederdepot in en proefde ik telkenmale tijdens het maken van een stevige pot voor een stel lintwormen vast een van Theo’s smeuïge kortverhalen.

Ik kon mij er helemaal aan te buiten gaan.

Het gevolg was echter wel dat diezelfde pot die elke dag op tafel kwam, vaak ook wel enigszins mankerend was. Hoewel ik toch echt overtuigd was, dat ik goed ‘geproefd’ had vooraf.

De ene keer was de pot wat flauw, de andere keer te veel zout of juist te pittig. Het werd dan ook van nodig commentaar voorzien door degene die gevoederd werden. Maar wanneer dat aan de orde was, riep ik steevast: ‘dat komt door Theo!’

Immers, sommige van Theo’s verhalen neem je met een korreltje zout, anderen bevatten juist meer pit.

Een aantal weken en veel mislukte voederpogingen later, begonnen diezelfde lintwormen toch wel steeds meer te klagen en verzochten ze mij vriendelijk, doch met het in de haast gegrepen tafelmes op de keel, om Theo alsjeblieft niet meer uit te nodigen zo vlak voor voedertijd, hoe hij ook zou smeken. Ik vond daar wat van, maar ze waren onverbiddelijk: Theo moest wachten, eerst een goede pot op tafel, daarna was hij welkom.

Echter, daar hadden de hapgrage lintwormen zich achteraf ook lelijk in verslikt: vanaf het moment dat Theo namelijk voortaan niet meer voor maar direct na de pot kwam binnenlopen, was daarmee hun toetje ook direct verleden tijd.

Je kan ook niet alles hebben….

‘Modderfukker’, tis gewoon niet te versmaden: erg lekker en onweerstaanbaar leesvoer!

Lekker geschreven zoals de meeste hem kennen: ‘op zijn Theo’s’.

Vol met grappen en grollen, maar bij tijd en wijle ook serieus, althans toch een redelijke poging daartoe.

Daarbij schuwt Theo zijn eigen hachie ook niet.

Heerlijke vent! (om te lezen dan he?)

Jammer dat Modderfucker uit was, maar ik heb ook uit bronnen van heel dichtbij vernomen dat er hard gewerkt wordt aan een nieuwe bundel. Dus ik denk dat we Theo de komende tijd maar wat minder achter zijn vodden aan moeten zitten.